Zdarza się, że jeden z małżonków dąży za wszelką cenę do uzyskania rozwodu. Nie dość, że czujemy się oszukani, zdradzeni, to jeszcze partner chce nas zostawić na lodzie i ułożyć sobie życie z nową połówką. Czy można mu stanąć na drodze?

Czy Twoja zgoda na rozwód ma znaczenie?

Okazuje się, że w sytuacji, gdy rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia a druga strona nie wyraża zgody na rozwiązanie małżeństwa sąd może stanąć po stronie osoby pozwanej i oddalić powództwo.
W sprawie B. przeciwko Polsce Europejski Trybunał Praw Człowieka analizował zasadność skargi pod kątem zarzucanego naruszenia art. 8 i art. 12 Konwencji w związku z odmową władz krajowych orzeczenia rozwodu skarżącego, co uniemożliwiało mu zawarcie kolejnego związku małżeńskiego.

O co właściwie chodziło w sprawie?

Skarżący ożenił się w 1997 roku, zaś w 2005 roku odszedł od żony i związał się ze swoją obecną partnerką, która w tym samym roku urodziła jego dziecko. W 2006 roku skarżący wystąpił o rozwód początkowo bez orzekania o winie. Z powództwem nie zgodziła się jego żona deklarując, że nadal kocha skarżącego. Identyczne stanowisko prezentowała przez cały czas trwania postępowania. W 2009 roku Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił powództwo. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie powołał się na stosowne przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w myśl których rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli żąda go – tak jak w sprawie niniejszej – małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba, że drugi małżonek wyrazi na to zgodę. Sąd Apelacyjny w Lublinie oddalił apelację skarżącego.

Poszedł do Strasburga i wrócił z niczym

Skarżący wniósł skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka powołując się na art. 8 i 12 Konwencji, gwarantujące prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawo do zawarcia małżeństwa podnosił, że odmowa władz krajowych orzeczenia rozwodu uniemożliwiała mu zawarcie związku z obecną partnerką.
Trybunał nie przychylił się do tych zarzutów. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie wskazał, że sądy polskie uznając, że wyłączną winę za rozkład pożycia małżeńskiego ponosi skarżący, prawidłowo zastosowały obowiązujące prawo krajowe. Fakt, iż nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego, zaś skarżący jest obecnie w stałym związku, z którego ma córkę nie był w ocenie Trybunału wystarczającym powodem orzeczenia rozwodu. Przyjęcie odmiennego stanowiska mogłoby prowadzić do sytuacji, w której osoba decydująca się na porzucenie współmałżonka oraz posiadanie dziecka z innym partnerem mogłaby uzyskać rozwód bez względu na obowiązujące w tym zakresie przepisy. Trybunał zwrócił również uwagę, iż odmowa orzeczenia rozwodu nie prowadzi do powstania powagi rzeczy osądzonej uniemożliwiającej skarżącemu wystąpienie ze stosownym powództwem w sytuacji zmiany okoliczności w przyszłości. W konsekwencji skarżący nadal nie dostał rozwodu.

Europejski precedens

Z powyższego wynika, że liberalny i reprezentujący nowoczesne poglądy Trybunał międzynarodowy potrafi stanąć w obronie trwałości rodziny i małoletnich dzieci. Prawo do rozwodu w celu zawarcia związku małżeńskiego z nowym partnerem / partnerką nie jest prawem absolutnym, zwłaszcza wtedy, gdy żąda go partner wyłącznie winny rozpadowi małżeństwa.
Centrum Rodzinne i Rozwodowe podejmie się każdej, nawet tak trudnej jak powyższa sprawy. Dysponujemy sztabem wykwalifikowanych specjalistów, prawników i psychologów. Wielokrotnie powtarzaliśmy, że zawsze będziemy stać po Twojej stronie i doprowadzimy każdą sprawę do pozytywnego końca, w zależności od Twoich potrzeb i oczekiwań.

Na nas zawsze możesz liczyć!

W celu konsultacji lub uzyskania pomocy prawnej  zapraszamy serdecznie do kontaktu.

 

Centrum Rodzinne i Rozwodowe